In the January issue of Przegląd Prawa Handlowego we can find an article by Marcin Borkowski, PhD, describing how a company may repair actions taken by a false office holder. At the same time, the article draws attention to the limitations in the possibility of challenging such activities by third parties.

– The fact that a false office holder of a legal person is still entered in the Register of Entrepreneurs of the National Court Register under Articles 14-17 of the Act on the National Court Register, undoubtedly results in the fact that the company – as an entity obliged to update these data – will  have a limited possibility to refer to the defectiveness of the action taken by a false member of the management board. In a situation where the company failed to disclose certain data in the National Court Register, it is not justified to limit a third party’s possibility to refer to the inconsistency of such data with facts. Arguments against such a limitation comprise not only reasons of the purposive nature, including the protection of the interests of the contractors of the company, but also the analysis of legal norms resulting from Articles 14-17 of the Act on the National Court Register – says Marcin Borkowski, PhD.

W styczniowym wydaniu Przeglądu Prawa Handlowego znajdziemy artykuł dr Marcina Borkowskiego dotyczący zasad, na jakich spółka może naprawić czynności podejmowane przez fałszywego piastuna. Jednocześnie w artykule zwraca się uwagę na ograniczenia w możliwości kwestionowania takich czynności przez podmioty trzecie.

​– Okoliczność, że fałszywy piastun organu osoby prawnej nadal jest wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS w świetle art. 14-17 u.KRS, niewątpliwie skutkuje tym, że spółka – jako podmiot zobowiązany do aktualizacji tych danych – będzie miała ograniczoną możliwość powoływania się na wadliwość czynności podjętej przez fałszywego członka zarządu. W sytuacji gdy spółka zaniedbała obowiązek ujawnienia określonych danych w KRS, nieuzasadnione jest ograniczenie osoby trzeciej w możliwości podniesienia niezgodności tych danych z rzeczywistością. Przeciwko takiemu ograniczeniu przemawiają nie tylko względy natury celowościowej, w tym ochrona interesów kontrahentów spółki, lecz również analiza norm prawnych wynikających z art. 14-17 u.KRS. – mówi dr Marcin Borkowski.