pl

Rozporządzenie z automatu nie obcięło pensji włodarzom

Problem poruszony w artykule dotyczy sporu prawnego o Rozporządzenie wydane przez Radę Ministrów o obniżenie pensji lokalnym władzom. Po obcięciu pensji przez Urząd Miasta, Prezydent Grudziądza postanowił odwołać się od decyzji, jako że owo Rozporządzenie stanowi jedynie wytyczną w podejmowaniu decyzji o wynagrodzenia.

Artykuł Katarzyny Wójcik został opublikowany w Rzeczpospolitej: https://www.rp.pl/Ustroj-i-kompetencje/305139959-Uchwala-rady-miasta-obnizajaca-wynagrodzenie-prezydenta-miasta.html

Nie zawsze wystarczające jest uzyskanie zgody wspólników

Członek zarządu spółki z o.o., który chce w jej imieniu dokonać określonych czynności, musi – w niektórych przypadkach – uzyskać zgodę nie tylko zgromadzenia wspólników, ale również rady nadzorczej. Jakie mogą być skutki zlekceważenia tych wymogów?

Artykuł dr Marcin Borkowskiego „Nie zawsze wystarczające jest uzyskanie zgody wspólników” został opublikowany w Dzienniku Gazecie Prawej 15 maja 2019 r.

Pełny tekst dostępny w pdf.

Link: https://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/1412124,nie-zawsze-wystarczajace-jest-uzyskanie-zgody-wspolnikow.html

 

Co z tymi pozwoleniami? Jeszcze kilka słów o odpadach

Z pewnością nie zaskoczymy nikogo wskazując, że pozwolenia odpadowe obejmujące zbieranie lub przetwarzanie odpadów muszą zostać dostosowane do znowelizowanych w ubiegłym roku regulacji, a termin upływa już 5 września 2019 r. Być może jednak nie wszyscy wytwórcy odpadów zwrócili uwagę, że pośrednio zmiana pozwoleń odpadowych odbije się na ich odpowiedzialności. Zapraszamy do zapoznania się z analizą zagadnienia w tym zakresie.

Artykuł Marty Banasiak dostępny pod linkiem: https://sozosfera.pl/odpady/co-z-tymi-pozwoleniami-jeszcze-kilka-slow-o-odpadach/

O nieprawidłowości implementacji dyrektywy 2018/822 (MDR) i jej konsekwencjach

W artykule pokazujemy, że implementując dyrektywę 2018/822 (MDR) Minister Finansów z jednej strony istotnie rozszerzył zakres definicji schematu podatkowego, a z drugiej go zawęził, co narusza minimalny standard harmonizacji. Różnice wynikają z dodatnia przesłanki alternatywnej drogi postępowania do kryterium głównej korzyści oraz sformułowania kryterium transgranicznego w postaci koniunkcji dwóch warunków. Tych rozbieżności nie można zniwelować poprzez odwołanie się do zasad wykładni zgodnej. Podsumowując nie wszystkie czynności, które zgodnie z dyrektywą powinny podlegać obowiązkowi przekazywania informacji, jako (transgraniczny) schemat podatkowy, kwalifikują się raportowania na gruncie Ordynacji podatkowej. Niepoprawna transpozycja dyrektywy MDR to kolejny powód, dla którego Minister Finansów powinien jak najszybciej dokonać nowelizacji analizowanych przepisów.

Artykuł ukazał się w jako temat miesiące a majowym wydaniu Przeglądu Podatkowego.

Artykuł do pobrania w pdf.

Były wspólnik musi wezwać spółkę do wypłaty jego udziału

Wspólnik ma prawo wypowiedzieć umowę spółki jawnej. Wówczas występującemu ze spółki wspólnikowi wypłaca się wartość jego udziału kapitałowego. Czy w obowiązujących przepisach określono termin, w którym powinna nastąpić taka wypłata?

Zachęcamy do zapoznania się z tetkstem dr Marcin Borkowskiego, radcy prawnego, of counsel opublikowanym 7 maja 2019 r. w cyklu Gazety Prawnej – Akademia Prawa Gospodarczego:

https://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/1410964,byly-wspolnik-wezwanie-spolki-do-wyplaty-udzialu.html 

Dobra wiadomość dla branży budowlanej. Odbiór inwestycji decyduje o VAT

Jeśli z umowy wynika, że o wykonaniu prac budowlanych decyduje podpisanie protokołu zdawczo -odbiorczego, to dopiero z tą chwilą powstaje obowiązek podatkowy – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.

To dobra wiadomość dla branży budowlanej. Oznacza bowiem odejście od dotychczasowego, niekorzystnego stanowiska polskiego fiskusa, że decydujący jest moment zgłoszenia prac do odbioru. Minister finansów wydał nawet w tej sprawie interpretację ogólną z 5 kwietnia 2016 r. (nr PT3.8101.41.2015.AEW.2016.AMT.141), którą musieli stosować zamawiający i wykonawcy robót budowlanych.

Jak nieoficjalnie dowiedział się DGP, w związku z wyrokiem TSUE resort finansów już rozważa wydanie nowej interpretacji ogólnej, która będzie zgodna ze wskazówkami trybunału.

Kłopotliwa zmiana przepisów
Problem dla branży powstał wraz z nowelizacją ustawy o VAT, która weszła w życie od początku 2014 r. Przyjęto wówczas, że obowiązek podatkowy dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT). Ta zaś powinna zostać wystawiona nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi (art. 106i ust. 3 ustawy o VAT).

Ustawodawca nie sprecyzował jednak, co należy rozumieć przez pojęcie wykonania usługi budowalnej. Przed zmianą przepisów decydowało o tym podpisanie przez odbiorcę protokołu zdawczo-odbiorczego i faktyczne odebranie inwestycji. Po nowelizacji przepisów z 2014 r. urzędnicy fiskusa zaczęli twierdzić, że o powstaniu obowiązku podatkowego decyduje nie rzeczywisty odbiór prac, a już samo przedstawienie ich przez wykonawcę do odbioru. Argumentowali, że w przeciwnym razie można by dowolnie wydłużać termin na rozliczenie podatku od towarów i usług, np. przez zgłaszanie fikcyjnych usterek, a nawet celowe niepodpisywanie protokołu.

Takie podejście w praktyce oznacza, że wykonawcy usług budowlanych na wystawienie faktury mają 30 dni od momentu zgłoszenia inwestycji do odbioru. To z kolei wiąże się z tym, że muszą na tym dokumencie wykazać podatek według swoich szacunkowych obliczeń, albo – zgodnie z zapisami umownymi – wstrzymać się do czasu odbioru inwestycji, co może jednak stwarzać ryzyko wdania się w spór z fiskusem.

Sądy wierzyły fiskusowi…
Przedsiębiorcy budowlani, którzy ten spór podejmowali, dotychczas przegrywali jednak w sądach administracyjnych. Te bowiem jednomyślnie orzekały, że postanowienia umowne nie mogą wpływać na moment powstawania obowiązku podatkowego w VAT. Sędziowie potwierdzali, że skutkiem tego może być odwlekanie terminu na rozliczenie podatku (tak np. NSA w wyrokach z 7 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 840/15, z 5 kwietnia 2017 r., sygn. akt I FSK 1482/15, z 28 kwietnia 2017 r., sygn. akt I FSK 1811/15, z 8 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 2239/15). Rację w tym sporze miał zatem fiskus, który żądał rozliczenia podatku jeszcze przed zgodą na odbiór inwestycji.

…ale do czasu
Tym większą niespodzianką okazało się pytanie prejudycjalne do TSUE, które zadał jeden ze składów orzekających sądu kasacyjnego (postanowienie z 28 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 65/16).

Chodziło o spółkę Budimex realizującą kontrakty na podstawie umów opartych na warunkach kontraktowych FIDIC (stosowane na całym świecie, regulują w szczegółowy sposób wzajemne zobowiązania pomiędzy stronami umowy). Firma na wszystkich etapach sporu podnosiła, że zgodnie z takimi regułami wystawienie faktury musi poprzedzić świadectwo płatności, a z kolei ten dokument może zostać wydany dopiero po zaakceptowaniu prac, a następnie podpisaniu protokołu przez inżyniera kontraktu.

– Gdyby przyjąć, że obowiązek podatkowy powstaje wcześniej, to wykonawca musiałby szacować zakres wykonanych usług, wysokość swojego wynagrodzenia i podatku należnego – argumentowała spółka.

Co więcej, nawet gdyby wykonawca tak postąpił i wystawił fakturę, to zamawiający jej nie przyjmie. W efekcie spółka podnosiła, że fiskus wymaga od niej, by rozliczała podatek na podstawie szacunków i na długo przed otrzymaniem wynagrodzenia, narażając ją tym samym na nieuzasadnione koszty. Te właśnie argumenty skłoniły NSA do zadania pytania prejudycjalnego.

Protokół jednak istotny
Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku, który zapadł 2 maja, nie miał wątpliwości, że rację w sporze ma Budimex. Odwołał się do swojego orzecznictwa, zgodnie z którym dla zakwalifikowania danej transakcji jako „podlegającej opodatkowaniu” istotna jest rzeczywistość gospodarcza i handlowa (orzeczenie z 22 listopada 2018 r., sygn. akt C-295/17).

KOMENTARZ | Małgorzata Militz, doradca podatkowy i partner w GWW Tax, pełnomocnik Budimex SA przed TSUE

Trzeba zadbać o postanowienia umów

Wyrok TSUE w sprawie Budimex sprawia, że firmy budowlane odetchną z ulgą. Trybunał stwierdził bowiem, że jeśli postanowienia umów wskazują, że momentem zakończenia prac jest ich akceptacja i podpisanie protokołu odbioru robót, to należy uznać, że zostały one wykonane w tym właśnie momencie. Oznacza to, że dla celów rozliczenia VAT do branży budowlanej powróci praktyka stosowana przed 2014 r., ale z pewnymi modyfikacjami: podatnicy muszą zadbać o wprowadzenie odpowiednich postanowień do podpisywanych przez siebie umów. Rozstrzygnięcie trybunału oznacza też, że przestanie obowiązywać interpretacja ogólna ministra finansów. Ponadto otwiera podatnikom możliwość wznowienia postępowań podatkowych i sądowych, w sytuacji gdy w analogicznych sprawach wydano prawomocne decyzje wymiarowe. Pogląd wyrażony przez TSUE jest też ważny dla nabywców usług budowlanych, którzy będą mieli pewność, że prawidłowo rozliczyli VAT w drodze odwrotnego obciążenia.

Analiza wyroku TSUE skłania też do dalszych przemyśleń, w szczególności czy tezy wyrażone w tym wyroku będą mogły być zastosowane dla innych usług, w innych branżach.”

Artykuł wraz z komentarzem ukazał się na portalu Forsal.pl oraz w Dzienniku Gazecie Prawnej w dniu 6 maja 2019 r.

https://forsal.pl/artykuly/1410759,branza-budowlana-odbior-inwestycji-decyduje-o-vat.html

Koniec sporów o moment wykonania usługi budowlanej. Wygrana GWW przed TSUE

Koniec sporów o moment wykonania usługi budowlanej – wyrok  w sprawie C-224/18 Budimex SA – wygrana GWW Ladziński, Cmoch i Wspólnicy przez Trybunałem Sprawiedliwości UE.

W dniu 2 maja 2019 r. TSUE ogłosił wyrok w prowadzonym przez pełnomocnika GWW Ladziński Cmoch i Wspólnicy postępowaniu sprawie Budimex SA. Spór dotyczył zdefiniowania „momentu’ wykonania usługi budowanej, który to moment po 1 stycznia 2014 r. był interpretowany przez resort finansów i sądy administracyjne w oderwaniu od obowiązującej od 21 lat praktyki w branży budowanej oraz wbrew postanowieniom zawieranych umów.

Po 1 stycznia 2014 r. przyjmowano, że dla celów VAT usługa budowlana/budowlano – montażowa winna być uznawana za wykonaną w momencie jej faktycznego wykonania, bez uwzględnienia faktu akceptacji wykonanych prac przez zamawiającego, dokonywanego w ustalonej formie (protokołu odbioru prac, protokołu zdawczo – odbiorczego). Resort finansów konsekwentnie podkreślał, iż protokół wykonania prac jest jedynie czynnością techniczną, tym samym nie określa zakresu wykonanych prac, które już zostały wykonane wcześniej. Dodatkowo,  w dniu 1 kwietnia 2015 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną uznając, iż za moment wykonania prac budowlanych i budowlano- montażowych należy przyjąć dzień zgłoszenia prac do odbioru. 

Budimex, nie zgadzając się z wydaną dla niego interpretacją, skierował sprawę na drogę postępowania sądowo- administracyjnego, co w efekcie doprowadziło do zadania przez skład orzekający NSA pytania prejudycjalne do TSUE (sprawa C- 224/18).

Stanowisko Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości, w wyroku z 2 maja 2019 r. przyznał rację Spółce stwierdzać, że  przepisy Dyrektywy VAT nie sprzeciwiają się uznaniu, iż za moment wykonania usługi budowlanej/budowlano-montażowej można przyjąć moment akceptacji prac przez zamawiającego, wyrażony w formie protokołu prac, jeśli z umowy wynika taki warunek. Trybunał Sprawiedliwości uzasadniając  swoje stanowisko podkreślił, iż przy interpretowaniu pojęć dla celów VAT rzeczywistość gospodarcza i handlowa stanowi podstawie kryterium, co oznacza także konieczność uwzględniania postanowień umów. Jeśli więc umowy przewidują, że dla zweryfikowania zgodności wykonanych prac z zamówieniem niezbędne jest zaakceptowanie przez zamawiającego, to należy uznać, że jest to formalność która wpływa na określenie momentu „wykonania” usługi budowlanej/budowlano – montażowej. Trybunał podzielił też pogląd wyrażony przez Budimex, że w takiej sytuacji określenie należnego wynagrodzenia nie jest możliwe przed akceptacją zakres prac zrealizowanych przez wykonawcę.

Skutki wydanego wyroku w praktyce.

Wyrok w sprawie Budimex jest jednym z najistotniejszych wydanych przez TSUE, w szczególności z uwagi na swój zasięg – dotyczy bowiem bardzo dużej  grupy podatników i nie ma zasięgu jedynie lokalnego. Dla polskich podatników z branży budowlanej wyrok ten stanowi powrót do obowiązującej do końca 2013 r. stosowanej praktyki, opierającej się głównie na protokołach odbioru prac/protokołach zdawczo-odbiorczych. Wyrok też ma też znaczenie– z uwagi na wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2017 r. mechanizmu odwrotnego obciążenia- dla nabywców, którzy w ostatnich latach mieli problemy z prawidłowym dokonaniem rozliczenia podatku należnego i podatku naliczonego. W związku z wydaniem przez TSUE omawianego wyroku, przestaje obowiązywać interpretacja ogólna Ministra Finansów, zaś podatnicy którzy z związku z odmienną interpretacja pojęcia „wykonanie” usługi ponieśli straty finansowe (np. w postaci odsetek), mogą ubiegać się obecnie o ich zwrot. Wskazując na praktyczne aspekty wydanego wyroku nie można zapominać o konieczności analizy zawieranych umów; TSUE bardzo mocno w wydanym wyroku, akcentował znaczenie postanowień umów. Oznacza to, że warunkiem uznania, że prace budowlane/budowano – montażowe zostają uznane za „wykonane” dla celów VAT dopiero w momencie akceptacji przez zamawiającego (w formie protokołu odbioru prac, protokołu zdawczo odbiorczego czy też innego dokumentu) jest wprost wyrażony w umowie zapis odnoszący się do tej kwestii. Na zakończenie warto też dodać, że wskazane w wyroku tezy odnoszące się do pojęcia „wykonania” usługi mają dość uniwersalny charakter, co oznacza że być może będą one mogły być wykorzystane także w innych branżach.

Jeśli uznają Państwo, iż możemy pomóc w zaistniałych, bieżących lub przyszłych sytuacjach, do których ma zastosowanie omówiony wyrok TSUE, prosimy o kontakt:

Małgorzata Militz – partner, doradca podatkowy Malgorzata.Militz@gww.pl, t. 602 321 637

Magdalena Verdun – doradca podatkowy, Magdalena.Verdun@gww.pl, t. 22 212 00 00 

 

Prasa na temat wyroku: