Miesiąc: czerwiec 2017

This article presents dilemmas of participatory budgeting on the basis of the Polish budget law and on the basis of the Polish experience in this matter.

Three remarks should be made at the beginning. Firstly, nowadays the participatory budgeting is a permanent element of budget planning in the municipalities in Poland. This practice is already noticeable even in cities with a population of 50,000. It is therefore not only an issue of big cities. Secondly, the characteristics of the participatory budgeting do not seem to be a matter of a dispute in Poland. They are as follows: 1) the participatory budgeting should include the whole community, not just a part of it; 2) the participatory budgeting is adopted as a result of a public discussion, which is open to all the residents of the municipality; 3) the specific amount of money is allocated by the residents; 4) the local authorities are bound by the choice of the residents; 5) the participatory budgeting is a long-term process, which means that it should not be limited to one year only. Thirdly, legal aspects of the participatory budgeting are exclusively the subject of this study. However, it is obvious that the budget is also an institution of the political system, so it is impossible to completely ignore the political and social conditions related to the participatory budgeting. Furthermore, as regards the subject of the budget it is also impossible to move away from the issues relating to public management. However, legal issues remain the main reference point of this study, and aspects of the political, sociological and management are taken into account only as necessary aspects to determine the legal issues.

From a legal point of view, the following issues are important: to define the powers and to indicate the responsibility for drafting the budget, its adoption and for its implementation. The problem is therefore whether “general” powers of the local government bodies in the field of the budget are limited or are otherwise corrected by the participatory budgeting. The problem is also whether the participatory budgeting excludes or limits the responsibility of local authorities in the budget matters

The article is available here.

Więcej informacji na lex.pl.

W praktyce zdarza się, że spółka jawna, która ma długi, zostaje rozwiązana. Bywa również tak, że dochodzi do jej przekształcenia w inną spółkę handlową. Dr Marcin Borkowski wyjaśnia kto w takich przypadkach odpowiada za zaległe długi faktycznie już nieistniejącej spółki jawnej.

FELIETON | dr Marcin Borkowski, radca prawny, of counsel GWW

W przypadku przekształcenia spółki jawnej dochodzi jedynie do zmiany organizacyjno-prawnej przy zachowaniu tożsamości podmiotu. Tak orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z 3 lutego 2016 r. (sygn. akt V CSK 336/15). Oznacza to, że treść stosunków prawnych łączących spółkę z podmiotami trzecimi nie ulega zmianie. Zatem nie zmienia się też sytuacja jej wierzycieli. Wspólnicy przekształcanej spółki odpowiadają zaś na dotychczasowych zasadach, solidarnie ze spółką przekształconą, za jej zobowiązania powstałe przed dniem przekształcenia przez okres trzech lat.

Także w przypadku rozwiązania spółki jawnej nie zmienia się sytuacja jej wierzycieli. Wynika to z faktu, że każdy wspólnik spółki jawnej odpowiada za jej zobowiązania bez ograniczenia całym majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (tzw. subsydiarna odpowiedzialność wspólnika). Tytułowi egzekucyjnemu wydanemu przeciwko spółce jawnej sąd nadaje klauzulę wykonalności przeciwko wspólnikowi.

Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że możliwe jest rozwiązanie spółki jawnej bez przeprowadzenia likwidacji. Uzgodnienie innego sposobu zakończenia działalności powinno nastąpić niezwłocznie po zaistnieniu przesłanki rozwiązania spółki, nie później niż przed podjęciem postępowania likwidacyjnego. Nie można twierdzić, że w sytuacji gdy wspólnicy uchwalą rozwiązanie spółki bez przeprowadzenia likwidacji, to nie ma jej następców prawnych. Tymi następcami są wspólnicy, którzy podjęli taką uchwałę. Rozwiązanie spółki jawnej nie zmienia więc sytuacji jej wierzycieli. W takiej sytuacji wspólnicy, którzy postanowili o jej rozwiązaniu – nawet bez przeprowadzenia likwidacji – stają się zobowiązanymi w miejsce spółki.

Felieton ukazał się na łamach Dziennika Gazety Prawnej 27 czerwca 2017 r. w cyklu Akademia Prawa Gospodarczego, tutaj link.
 

W 11. edycji Rankingu firm doradztwa podatkowego GWW została laureatem dwóch kategorii – prestiżowa wygrana przed sądami oraz innowacyjne rozwiązanie. Wyboru dokonała kapituła rankingu pod przewodnictwem prof. Hanny Litwińczuk, złożona z wybitnych przedstawicieli świata nauki, autorytetów w dziedzinie prawa podatkowego oraz członków organizacji przedsiębiorców. W komentarzu do Rankingu mec. Kamil Szczęsny wyjaśnia, na czym polegały spory, które prowadził i które w ocenie Kapituły zasłużyły na wyróżnienie.

Wyróżnienia przyznane przez Kapitułę Rankingu firm doradztwa podatkowego

KOMENTARZ | Kamil Szczęsny, adwokat

Spory, które prowadziłem dotyczyły zawieszenia postępowania w przedmiocie podatku od nieruchomości. Organy podatkowe pierwszej instancji powzięły wiedzę o toczących się przed sądami powszechnymi postępowaniach z powództw wytoczonych naszemu Klientowi przez trzy inne gminy. Ich przedmiotem było wykazanie nieważności umowy, której skutek podatkowy miał istotne znaczenie dla rozpoznania spraw podatkowych.

Organy podatkowe stwierdziły, że przyszłe orzeczenia sądu powszechnego w prowadzonych sprawach będą miały zasadnicze znaczenie dla kwestii określenia naszemu Klientowi wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości. Uznały tym samym to za zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej i zawiesiły prowadzone postępowania podatkowe do czasu rozstrzygnięcia spraw z wytoczonych powództw cywilnych. Zdecydowanie zwalczaliśmy takie stanowisko wykazując, że pozew w trybie art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej złożony przez organ podatkowy ma wpływ wyłącznie na postępowanie prowadzone przez ten organ.

Ostatecznie potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 2369/16) i przesądził o słuszności naszego stanowiska. W praktyce oznacza to, że ani ten pozew, ani rozstrzygnięcia sądów w innych sprawach nie będą wpływać na postępowania podatkowe prowadzone przez inne organy podatkowe. Nasza kilkuletnia batalia utrwaliła korzystną linię orzeczniczą i w efekcie organy podatkowe nie mogą już zawieszać biegu terminu przedawnienia w postępowaniach w podatku od nieruchomości, jeżeli nie wystąpią z pozwem w trybie art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej.
 

Popyt na usługi doradztwa podatkowego systematycznie rośnie. Głównie za sprawą ustawodawcy, który uszczelnia podatki i wprowadza nowe obowiązki sprawozdawcze. Trendy rynkowe komentuje Artur Cmoch.

KOMENTARZ | Artur Cmoch, doradca podatkowy, wspólnik praktyki podatkowej GWW
 
Obserwujemy stały wzrost znaczenia działów odpowiedzialnych za postępowania oraz ceny transferowe. To reakcja na nadaktywność organów podatkowych, które prowadzą zmasowane kontrole mające na celu wyeliminowanie karuzel podatkowych. Niestety kontrole dotykają także uczciwych podatników. Muszą oni, wbrew zasadom obowiązującym w Ordynacji podatkowej, walczyć z domniemaniem, iż brali udział w procederze wyłudzania VAT.

W zakresie cen transferowych mamy do czynienia ze zmianami w przepisach, które nałożyły na podatników nowe obowiązki dotyczące przygotowywania dokumentacji. Podatnicy są w tym obszarze niejako zdani na doradców. Aby bowiem przygotować prawidłową dokumentację należy mieć dostęp do odpowiednich baz danych, zawierających porównywalne transakcje pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Dla pojedynczego podatnika zakup takiego dostępu jest po prostu nieopłacalny, stąd też zwiększona rola doradców.

Należy także wspomnieć o obszarze związanym z jednolitym plikiem kontrolnym. Praktyka pokazuje, iż nie zawsze firmy informatyczne lub wewnętrzne działy, były w stanie dostarczyć narzędzia umożliwiające prawidłowe przygotowanie JPK. W przedmiotowym obszarze konieczna jest współpraca informatyków oraz doradców podatkowych. Połączenie wiedzy z tych dwóch dziedzin powinno zapewnić prawidłowe wywiązywanie się z obowiązków związanych z JPK.
 

Tylko lider grupy wystawia faktury z 23 proc. VAT. Inni członkowie konsorcjum rozliczają się jak podwykonawcy i stosują odwrotne obciążenie. Stanowisko fiskusa krytykuje Zdzisław Modzelewski, wskazując że nie uwzględnia ono stosunków cywilnoprawnych między członkami konsorcjum.

KOMENTARZ | Zdzisław Modzelewski, doradca podatkowy, wspólnik praktyki podatkowej GWW

Interpretacja organów podatkowych jest niezgodna z przepisami. Nie uwzględnia stosunków cywilnoprawnych między członkami konsorcjum, których pozycja jest równorzędna i solidarnie odpowiadają za efekty prac przed inwestorem. Brak między nimi relacji podzlecenia czy odbioru prac. Organy podatkowe opierają swoje stanowisko wyłącznie na systemie obiegu faktur. Jest to konsekwencja broszury informacyjnej opublikowanej przez Ministerstwo Finansów w marcu br. Warto zatem, by członkowie konsorcjów wystąpili o interpretację, która pozwoli im zminimalizować ryzyko sporu z fiskusem. Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości interpretacje dotyczące rozliczenia członków konsorcjów z odwrotnym obciążeniem będą uchylane przez sądy.

Artykuł ukazał się wraz z komentarzem w Rzeczpospolitej z dnia 6 czerwca 2017 r., tutaj link.