Miesiąc: luty 2010

Zasady udzielania zamówień publicznych przez podmioty niebędące zamawiającymi w świetle ustawy Prawo zamówień publicznych w przypadku zadań współfinansowanych ze środków unijnych.

Jednym z najważniejszych obowiązków beneficjentów otrzymujących środki z funduszy Unii Europejskiej jest realizacja prowadzonych przez nich projektów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Szczególne miejsce zajmują tutaj przepisy kształtujące normy udzielania zamówień publicznych.

Mając na uwadze kryterium podmiotowe, beneficjentów realizujących projekty dofinansowane z funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności możemy podzielić na zamawiających, o których mowa w ustawie Prawo zamówień publicznych (dalej: pzp) oraz na podmioty niebędące zamawiającymi w myśl tej ustawy.

Jeżeli chodzi o beneficjentów będących zamawiającymi zgodnie z przepisami pzp, realizacja przez nich procedur zamówień publicznych nie budzi wątpliwości. Beneficjenci ci udzielają zamówień publicznych zgodnie z dyspozycjami ustawy. Jeżeli zaś chodzi o udzielanie zamówień publicznych przez beneficjentów niebędących zamawiającymi w myśl pzp, to kwestia udzielania przez nich zamówień jest niejednoznaczna oraz budząca pewne wątpliwości…

Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.

W realizacji projektów dofi nansowanych ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej istotnym problemem jest właściwa interpretacja przepisów regulujących udzielanie pomocy publicznej. Trudności pojawiają się zwłaszcza na etapie analizy występowania dofi nansowań oraz oceny niezgodności udzielonej pomocy publicznej ze wspólnym rynkiem – pisze Grzegorz Karwatowicz.

Pełna treść artykułu do pobrania w pdf.

W krajach Beneluksu i Skandynawii fakturą elektroniczną może być zwykły e-mail. Oczywiście, pod warunkiem, że zawiera wszystkie elementy niezbędne dla faktury jako takiej – wyjaśnia Mirosław Barszcz, doradca podatkowy z Kancelarii.

Wydawało się, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalona została linia orzecznicza, zgodnie z którą wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego stanowią koszt uzyskania przychodów. Niestety, ostatnie orzeczenia NSA tego nie potwierdzają. […] Wydatki z podwyższeniem kapitału zakładowego są związane ze źródłem dochodu jakim jest prowadzona przez podatnika działalność gospodarcza. Jeżeli dochody generowane z tej działalności podlegają opodatkowani podatkiem dochodowym, koszty pozyskania kapitału, który posłuży przecież prowadzeniu tej działalności, stanowią wydatki, które na podstawie art. 15 ustawy powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Pozostaje mieć nadzieję, że NSA podzieli powyższą argumentację. – felieton Artura Cmocha, doradcy podatkowego

W omawianej interpretacji organ podatkowy rozszerzył zakres zwolnienia z PIT za pomocą wykładni per analogiam. Przepisy nie zabraniają bowiem wykorzystywać analogii w wykładni prawa podatkowego. Jest to nie tylko dozwolone, ale wręcz niezbędne przy rosnącym stopniu skomplikowania stosunków gospodarczych. Trudno bowiem uregulować wprost w przepisach wszystkie stany faktyczne. Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo od dawna dopuszczają stosowanie analogii w prawie podatkowym na korzyść podatnika. – wyjaśnia Izabela Andrzejewska-Czernek.

ZAiKS może i powinien dokładać wszelkich starań, aby należne twórcom wynagrodzenie wypłacić w całkowitej wysokości. Oznacza to przede wszystkim działania chroniące otrzymane kwoty przed uszczupleniem – czyli głównie minimalizowanie kosztów. Nie znajduję jednak podstaw prawnych dopuszczających jakiekolwiek transakcje spekulacyjne. Zadaniem tego stowarzyszenia oraz przedmiotem umów zawieranych przez twórców z ZAiKS nie jest pomnażanie pieniędzy twórców i wystawianie ich na ryzyko, ale dbanie o jak najpełniejsze przekazanie należnych im wynagrodzeń. – wyjaśnia Krzysztof Siewicz, prawnik z departamentu własności intelektualnej i nowych technologii.

Joanna Sebzda–Załuska, radca prawny, wyjaśnia dlaczego projektowana nowelizacja kodeksu postępowania administracyjnego nie wpłynie istotnie na usprawnienie postępowań: – "Dziś wydawanie zaświadczeń odbywa się w ramach uproszczonego postępowania. W rezultacie organ wystawia zaświadczenie bez zbędnej zwłoki, co często oznacza od ręki, nie później jednak niż w terminie 7 dni. W myśl projektowanego art. 64 c § 1 kpa, złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia może zostać zakwestionowane przez organ, a urzędnik w ramach swobodnego uznania może zażądać zaświadczenia. Istnieje obawa, że stanie się to praktyką organów, nie zaś wyjątkiem, zupełnie niwecząc założenia ustawodawcy."