Miesiąc: sierpień 2009

W polskim prawie podatkowym nie znajdziemy wprost zapisanych prawnych granic optymalizacji podatkowej. Zaplanowane oszczędności podatkowe mogą zostać zakwestionowane wyłącznie na podstawie przepisów prawa cywilnego jako konsekwencja kwestionowania ważności samej czynności prawnej. Okazje się więc, że to przepisy prawa cywilnego stanowią istotny obszar ryzyka podatkowego w zakresie optymalizacji podatkowej. – pisze Andrzej Ladziński, doradca podatkowy, wspólnik kierujący pracami Departamentu Prawa Podatkowego Kancelarii.

Każda optymalizacja podatkowa wymaga dokonania jednej, a w przypadku bardziej złożonych procesów wielu czynnościach prawnych. Stanowią one więc jej podstawowe narzędzie. Narzędziem optymalizacji są takie czynności, skutkiem dokonania których, czy to ze względu na rodzaj tych czynność, czy też ze względu na szczególne okoliczności (prawne lub faktyczne) im towarzyszące, nie powstaje obowiązek podatkowy lub powstaje on w mniejszym wymiarze. Dokonanie ich pozwala zrealizować zamierzony rezultat ekonomiczny bez obowiązku zapłaty podatku lub z obowiązkiem zapłaty w mniejszym wymiarze – pisze Andrzej Ladziński, doradca podatkowy, wspólnik kierujący pracami Departamentu Prawa Podatkowego Kancelarii.

Procedura dobierania arbitrów została pomyślana tak, by zagwarantować możliwie wysoki stopień obiektywizmu. Strona wnosząca o rozstrzygnięcie sporu wskazuje jednego arbitra z listy członków Komisji Prawa Autorskiego. Druga strona sporu zobowiązana jest do wskazania drugiego arbitra. Arbitrzy wspólnie wybierają superarbitra. – Sylwia Graboś, radca prawny tłumaczy w jaki sposób operator świadczący usługi telewizji kablowej może ustalić warunki umowy z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, jeżeli strony nie mogą się porozumieć.

Wacław Knopkiewicz, radca prawny, komentując pomysł by dane klientów przechowywali przedsiębiorcy internetowi zwraca uwagę, że „brakuje rozporządzeń wykonawczych określających precyzyjnie, jakie dane mają być zbierane i przechowywane przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych. Dopiero po wydaniu tych rozporządzeń będzie można stwierdzić, czy i w jakim zakresie istnieje luka wymagająca nałożenia obowiązków na inne niż przedsiębiorcy telekomunikacyjni podmioty z sektora łączności elektronicznej”.

Artykuł ukazał się w Gazecie Wyborczej z dnia 22 sierpnia 2009 r.

Nieograniczonego dostępu do treści komunikatów w sieci nie da się pogodzić z Konstytucją, prawem unijnym i Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Uzasadniona byłaby co najwyżej kontrola wynikająca z potrzeby ścigania przestępstw. – wyjaśnia radca prawny, Wacław Knopkiewicz.

Artykuł ukazał się w Gazecie Wyborczej z dnia 21 sierpnia 2009 r.

Rozmowa z radcą prawnym, Sylwią Graboś – Czy brak precyzyjnego zidentyfikowania utworu pracowniczego jako utworu w rozumieniu przepisów prawa autorskiego może mieć negatywne konsekwencje dla pracodawcy? – Tak. Pracodawca może narazić się na zarzut, że wynagrodzenie przewidziane w umowie o pracę za wykonywane zadania jest zbyt niskie z uwagi na nabycie przez niego praw do utworu. Poza tym, faktyczne dostarczenie utworu przez pracownika spowoduje rozpoczęcie biegu terminu do zgłoszenia przez pracodawcę ewentualnych zastrzeżeń do utworu. […] Pozytywną konsekwencją jest możliwość skorzystania z zalet, które ustawa ta za sobą niesie. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku korzystania przez pracownika z praw autorskich pracownikom należy naliczyć 50 proc. koszty uzyskania przychodów.

W praktyce mogą być poważne problemy z ustaleniem, z którą organizacją operator telewizji kablowej powinien zawrzeć umowę, w jakim zakresie organizacja ta może udzielić zgody na reemisję i w końcu, co najważniejsze, z ustaleniem wysokości wynagrodzenia. Sytuację utrudnia m.in. to, że obecnie żadna z organizacji zbiorowego zarządzania nie posiada zatwierdzonych tabel wynagrodzeń przewidujących minimalne stawki wynagrodzenia za wykorzystanie chronionych przez nie utworów. […] obecnie w każdym przypadku wysokość wynagrodzenia może zostać ustalona wyłącznie w drodze negocjacji z organizacją zbiorowego zarządzania. – pisze radca prawny Sylwia Graboś, w cyklu Akademia prawa gospodarczego.

Prawo nie wymaga zachowania szczególnej formy dla umowy o świadczenie usług doradczych, brak więc przeszkód by były świadczone jedynie na podstawie ustnej umowy. W praktyce jest to bardzo ryzykowne rozwiązanie. W przypadku sporu strona, która świadczyła usługi doradcze, może mieć problemy z wykazaniem, iż rzeczywiście wykonała usługę, gdyż świadczenia te mają z reguły charakter niematerialny. Bez pisemnej umowy trudno też wykazać, od czego zależy wysokość wynagrodzenia należnego usługodawcy; czy wynagrodzenie było należne tylko w przypadku, gdy doradca doprowadził do zawarcia kontraktu, czy także, gdy mimo jego starań, do transakcji nie doszło. – konsekwencje umowy ustnej wyjaśnia Urszula Darkowska, ekspert w Departamencie Procesowym Kancelarii.

Polskie sądy, zarzucane skargami podatników na niesłuszne postanowienia i decyzje organów podatkowych, w wielu przypadkach podzielają stanowisko podatników. Najświeższym przykładem może być wyrok WSA w Rzeszowie ogłoszony 29 czerwca br. Sąd […] uznał, że istniejące w ustawie o podatku VAT generalne odwołanie do przepisów ustawy o podatku dochodowym było niezgodne z przepisami unijnej dyrektywy VAT, jak też z całym systemem podatku od wartości dodanej. Naczelną bowiem zasadą tego podatku jest neutralność. Oznacza to, że podmiot gospodarczy nie może ponosić ciężaru ekonomicznego tego podatku, gdyż ideą VAT jest opodatkowanie konsumpcji, nie zaś „biznesu”. – pisze doradca podatkowy Artur Cmoch.