Automatyczne nałożenie korekty – naruszanie prawa przez IZ

"

• Naruszenie przepisów o zamówieniach

• Podstawa nałożenia korekty

• Wartość korekty

Sytuacja, w której beneficjenci środków unijnych w toku realizacji projektów dopuszczają się naruszeń przepisów o zamówieniach publicznych, niesie ze sobą ryzyko nałożenia korekty finansowej, polegającej na częściowym lub całościowym anulowaniu wcześniej przyznanego dofinansowania. Należy jednak zwrócić uwagę, że sam fakt naruszenia regulacji w zakresie udzielania zamówień publicznych nie przesądza automatycznie o korekcie finansowej. W praktyce w wielu przypadkach instytucje zarządzające programami operacyjnymi (IZ), a także – z ich upoważnienia – instytucje pośredniczące (IP) i instytucje wdrażające (IW) wadliwie ustalają zarówno podstawę nałożenia korekty finansowej, jak i jej wymiar.

Jednym z najpoważniejszych uchybień w tym zakresie jest automatyczne nałożenie korekty finansowej. Polega ono na tym, że jeżeli naruszony przez beneficjenta przepis ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: pzp) został sklasyfikowany w dokumencie „Wskaźniki procentowe do obliczenia wartości korekty finansowej za naruszenia przy udzielaniu zamówień publicznych współfinansowanych ze środków funduszy UE”¹ (tzw. taryfikatorze korekt finansowych), to niezależnie od wszelkich okoliczności danej sprawy instytucja przyznająca środki nakłada korektę finansową w wysokości wskazanej w odpowiedniej tabeli. Tego typu działanie jest wadliwe, o czym jednoznacznie przesądził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 18 lipca 2012 r. (III SA/Łd 423/12)."

Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.